سهم ناچیز لالجین از جهانی شدن - مجله آزمون اول

خبرنگاران - فاطمه کاظمی: این افراد نقش جوامع محلی را در این زمینه موثر می دانند و می گویند مسئولان کار خود را کردند و با دریافت این عنوان برای لالجین قدم مثبتی برداشتند اما جامعه محلی نتوانست از این عنوان آن طور که باید استفاده کند و فرصت بزرگی از دست لالجین و همدان و ایران رفت.

• لالجینی ها کوشش نکردند

مجید وفایی، از تولیدنمایندگان سفال در لالجین، می گوید: دنیای شدن در داخل شهر لالجین تاثیر چندانی نداشته است. در واقع ما در نام دنیای شدیم، اما در عمل انتظارها برآورده نشده است. ما باید در حد و اندازه دنیا حرف برای گفتن داشته باشیم، تولید را رشد بدهیم و طراحی را متحول کنیم، اما چنین اتفاقی هنوز نیفتاده است. خبرنگاران های من در لالجین باید کوشش می کردند که این کوشش دیده نشد. ما باید این عنوان را حفظ می کردیم. از طرفی حمایت درستی از لالجین نشد. اتحادیه و میراث فرهنگی از استادکاران ما استفاده نکردند و سفالگران ما خارج از لالجین دیده نشدند.

وفایی می افزاید: مهم ترین دستاورد دنیای شدن این بود که سفال چینی از فروشگاه ها حذف شد تا لالجینی ها راحت تر جنس به بازار دهند و تولید بیشتر شد. وی معتقد است: لالجین 10 هزار بومی شاغل دارد و 5 هزار نفر از شهرهای اطراف حتی از سنندج در اینجا کار می نمایند، اما مدیران شهرک صنعتی با تبعیض برخورد می نمایند و زمین های شهرک را به سفالگران واگذار نمی نمایند.

• مردم مطالبه گر نیستند

این سفالگر به نقش مردم در ایجاد این شرایط اشاره می نماید و شرح می دهد: مردم نیز مطالبه گر نیستند و تبلیغات را جدی نمی گیرند. ما لالجینی ها خودمان را جدی نگرفتیم در حالی که ملایری ها بهتر از عنوان شهر ملی مبل و منبت استفاده کردند. این که در یک شهر کمتر از 20 هزار نفری عنوان دنیای گرفتیم اتفاق بزرگی بود، اما از این ظرفیت درست استفاده نکردیم. در واقع مطالبه گری گمشده سفالگران لالجینی است.

وی در ادامه می گوید: سال گذشته مبلمان شهر ملی ملایر 600 میلیارد فروش داشت که علت آن مشارکت شهروندان و اهمیت دادن به تبلیغات بوده، اما ما نتوانستیم تبلیغ کنیم. در سراسر ایران فکر می نمایند سفال مربوط به همدان است در حالی که تبلیغات می توانست لالجین را از سایه همدان خارج کند و این شهر دیده گردد.

• فرصت بی نظیر

علی مالمیر، مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان همدان، می گوید: آنچه در لالجین، ملایر و این روزها در تویسرکان رخ داده فرصت های بی نظیری است که نصیب استان همدان شده و اگر جامعه محلی و مسئولان بتوانند از این فرصت ها استفاده نمایند، آورده خوبی برای استان خواهد داشت. در واقع همه ذی نفعان باید از آنها استفاده نمایند تا به دستاورد قابل قبولی برسیم.

مالمیر در ادامه می گوید: البته ما نمی توانیم ادعا کنیم از همه ظرفیت ها استفاده نموده ایم، زیرا بعضی مواقع با کوشش و همت بیشتر پیروز تر عمل نموده ایم. مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان همدان معتقد است: لالجین ظرفیت بسیار زیادی در زمینه گردشگری دارد و عنوان شهر دنیای سفال فضای بسیار خوبی برای گردشگری این شهر ایجاد نموده است. این ظرفیت را در کنار نزدیکی به همدان و قرار دریافت در جهت روستای غار علیصدر قرار دهید، آن وقت می بینید که ظرفیت این شهر چه در حوزه گردشگری چه صنایع دستی دوچندان شده است چه باید کرد؟

احمد رجبی راغب، کارشناس بازاریابی بین المللی صنایع دستی، هم می گوید: هرچند تغییر اسلوب تولید در ادوار گذشته، تنوع محصول و تغییر فرایندهای تولید سفال را در گستره زمان به همراه داشته است، اما روح حاکم بر این هنر که توسط هنرمند لالجینی در کالبد 750 ساله سفال این سرزمین میده می گردد، منجر به خلق آثار بدیع در عرصه وسیع هنر ایران زمین می گردد.

کارشناس بازاریابی بین المللی صنایع دستی می گوید: می توان معضلات و مسائل لالجین را استفاده از طرح ها و الگوهای قدیمی و همچنین کپی برداری غیرقانونی از طرح ها، نبود ساختار حمایتی از الگوها و طرح های ابداعی و جدید، نبود خدمات توسعه کسب وکار در زمینه طراحی تخصصی سفال و سرامیک، نبود مهارت در استفاده از نرم افزارهای متعدد طراحی سه بعدی همانند CAD/CAM، نبود همکاری نظام مند بین فروشندگان و تولیدنمایندگان در جهت تولید بر اساس سلیقه بازار، نبود مرکزی برای آموزش طراحی و نبود واحدهای BDS طراحی، مصرف بی رویه منبع کمیاب خاک مرغوب و نفت سفید، وجود حاشیه سود بالای تامین مواد اولیه (همانند خاک، لعاب و سوخت) به دلیل ساختار انحصاری و افزایش نامتناسب قیمت مواد اولیه، کمبود تامین نمایندگان مواد اولیه و احتیاج به شکل گیری شبکه های تامین مواد اولیه (خاک، گل، لعاب، رنگ و سوخت)، کاهش کیفیت خاک بر اثر مخلوط کردن خاک با کیفیت های متفاوت توسط واسطه های حمل و نقل و واحدهای تولید گل، بدنه ضعیف سفال در برابر حرارت های بالا و برودت های پایین به دلیل مذاب شدن خاک رس در درجه حرارت های بالاتر از 1200 درجه و کاهش استفاده در مواد مصرفی و بهره ندریافت از لعاب های پخت بالا به

دلیل استفاده از کوره های دارای پخت پایین دانست.

رجبی راغب شرح می دهد: با این حال امید است مسئولان و متولیان وزارتی، استانی و شهرستانی تاملی نیز بر راهکارهای پیشنهادی بر اساس swot داشته باشند.

• سفال ما مشکل بسته بندی دارد

مهدی خوش سیرت، سفالگر لالجینی و عضو اتحادیه سفال لالجین، می گوید: دنیای شدن عواید زیادی برای لالجین داشته، این عنوان حق لالجین بوده و پس از این رویداد اعتبار تولیدنمایندگان بالاتر رفته است. خوش سیرت در ادامه با اشاره به مسائل موجود شرح می دهد: سفال ما مشکل بسته بندی دارد و مشکل دیگر در این حوزه مربوط به صادرات است. گران بودن تکنولوژی و مواد اولیه بسته بندی باعث شده تولیدنمایندگان به این موضوع کمتر توجه نمایند. این سفاگر لالجینی ادامه می دهد: نسبت به سال گذشته مواد اولیه چند برابر شده و باعث شده قیمت ها بالا برود و در مقابل متقاضی کمتر گردد. نکته دیگر این است که سفال از حالت کالای مصرفی خارج شده و به کالای تزیینی تبدیل شده و به عنوان اولویت به آن توجه نمی گردد و در سبد خرید مردم جا ندارد.

گروه ساختمانی آبان: گروه ساختمانی آبان: بازسازی ساختمان و تعمیرات جزئی و کلی و طراحی ویلا و فضای سبز و روف گاردن، طراحی الاچیق، فروش درب های ضد سرقت را از ما بخواهید.